یکی از اصول مهم در پرورش و افزایش عملکرد کشت موسیر نحوه و میزان کود دهی و سم پاشی این گیاه است. با کمی پرس و جو از کشاورزان موسیر کار متوجه می شوید که اگر پیاز موسیر را در زمین کاشته و فقط آبیاری کنید در اکثر موارد عملکرد محصولتون اینقدر کم هست که اصلا صرفه ی اقتصادی برای شما ندارد!
تازه اگر بد شانسی بیارید و محصولتون رو آفت بزند حتی سرمایه اولیه ی تان هم بر نمیگرده.
پس پیشنهاد موسیر امید به شما عزیزان این هست که حتما کود دهی و سم پاشی رو انجام دهید.
در ادامه ی این مقاله مهندس رضایی به سوالات ما در زمینه ی کود دهی و سم پاشی پاسخ داده اند.
چه سمومی برای موسیر استفاده می شود؟
موسیر سم خاصی نداره بیماری اش یک نوع قارچ به نام فوزاریوم هست که باید از قارچ کش استفاده کرد (توی بازار ده ها نوع قارچ کش موجود هست مانند کاربندازیم )
کود های شیمیایی که برای موسیر استفاده می شود کدام اند؟
کود هم بر اساس جنس خاک متغییره ولی کودهای اساسیش گوگرد + پتاس + خانواده سولفات ها هستند.
چه زمانی باید سم پاشی کنیم؟
سم پاشی (قارچ کش ) اصولی باید طی سه مرحله انجام بشه؛
اول : زمانی که میخوایم موسیر بذری رو نگهداری کنیم باید به صورت پودر موسیرها رو به قارچ کش آغشته کنیم و بعد اونها رو برای کاشت ذخیره کنیم.
دوم : موقع کاشت هست که موسیرها باید به صورت محلول در آب آغشته بشن به قارچ کش.
سوم : موقعی که موسیرها برگهاشون به اندازه ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر رشد کرد به صورت محلول پاشی روی زمین باید انجام بشه.
چه میزان سم قارچ کش برای هر تن موسیر کافیه؟
قارچ کش برای هر تن موسیر بسته به نوع قارچ کش متفاوته، مثلا قارچ کش مانکوزب برای هر تن ۱ کیلو ولی قارچ کش رورال برای هر تن موسیر نیم کیلو کافی هست.
چه میزان کود شیمیایی برای هر هکتار زمین استفاده بشود؟
کود بسته به پتانسیل زمین متفاوته ولی اساسش بر این پایس که برای هر هکتار زمین
۲۰۰ کیلو گوگرد پاستیلی
۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلو پتاس
و ۲۰۰ کیلو به بالا فسفات ها
رو باید استفاده کنیم.
آیا به کود حیوانی هم نیاز هست؟
از نظر من بله نیاز هست چون در کاشت موسیر افزایش وزن موسیر مد نظر ما هست، بنابراین هرچقدر گیاه بهتر تغذیه شود رشد بیشتری خواهد داشت بنابراین توصیه می شود که هم کود حیوانی استفاده کنید و هم کود شیمیایی اما دقت کنید که در استفاده از آنها زیاده روی نکنید.
تذکر: کود قبل از انتقال به زمین کشت باید ضدعفونی و قارچ کشی شود.
